Week 1 van mijn buitenlandstage.

Week 1 van mijn buitenlandstage.

Mijn allereerste werkdag in Afrika en we hebben ons al bijna verslapen. De reden hiervoor was dat we nog de Nederlandse tijden hadden aangehouden. Dus na flink wat haasten waren we net op tijd en kon de werkdag beginnen. Na samen wat met Jannis (manager teelt) te hebben besproken zijn we naar de water installatie gegaan. Daar heeft Jannis ons alles uitgelegd over hoe het hele systeem werkte. We zijn later die dag ook nog naar de rivier geweest. Waar de pompen staan die de waterinstallaties voorzien van water. Verder hebben we deze dag een grote rondleiding gekregen van de hele farm. En in de avond natuurlijk even een biertje drinken. Der is eigenlijk maar één nadeel hier. De zon gaat al om 18:34 onder maar het wordt word 19:00 pas echt donker.

In de komende dagen heb ik veel tijd gespendeerd aan mijn opdracht die ik heb gekregen. De opdracht is als volgt. In een pot staan zes planten maar door ruimte tekort in de kassen. Willen ze proberen om in plaats van zes planten in een pot er acht of negen in te doen. Maarja wat doet dit met de kwaliteit van de plant. Het gaat er tenslotte om dat er een goede kwaliteit is en dat er veel stekjes van de plant gehaald kunnen worden. Voor dit project heb ik een heel Excel bestand gemaakt waar ik alles in bijhoud.

Ook ben ik veel opstap met de managers van het bedrijf. De meeste spreken best redelijk Engels maar sommige versta ik echt niks van. Ze leggen namelijk de klemtoon anders waardoor het meestal een heel ander woord word. Sommige van de Managers zijn ook wel eens een beetje verlegen vooral als Bram en ik samen met één iemand mee gaan. De reden hiervoor is dat ze blanken mensen niet echt gewend zijn. Maar na enige tijd ontstaat er altijd wel een leuk gesprek. Ze zijn meestal wel nieuwsgierig naar hoe het nou in het echte Westland gaat. En als ik hem dan vertel dat de kassen van glas zijn gemaakt staan ze me vaak raar aan te kijken. Hun zijn namelijk gewend om in een plastic kas te werken. Maar toen hun vertelde over de salarissen die betaald werden dacht ik bij mezelf ‘’wauw wat hebben wij het toch goed in Nederland’’. Een gemiddelde werknemer verdient hier namelijk zo ongeveer €75,- per maand. Hier schrok ik eerlijk gezegd wel van. Het leven hier kost dan weer niet zo veel dan in Nederland. Maar alsnog het is wel verbazingwekkend weinig wat ze krijgen.

Maar Dümmen Orange regelt wel erg veel voor hun werknemers. Iedereen krijgt hier als ze beginnen met werken gratis schoenen. Ook heeft Dümmen Orange in samenwerking met Florensis en Sygenta een school gemaakt in Koka. Deze school is speciaal gemaakt voor kinderen van de werknemers.

Verder is het leven hier erg goed misschien iets te goed. We hoeven namelijk echt helemaal niks te doen. Eten wordt in de manager keuken voor ons gemaakt. In de middag eten we thuis en ook dan wordt ons eten bezorgd tot aan de deur. Nou eigenlijk verder wat ze dekken zelfs de tafel en zetten wat te drinken in de koelkast. Ook in de avond wordt onze tafel netjes afgeruimd van in de middag en weer opgemaakt voor het avond eten. Ik zelf was best wel een beetje nieuwsgierig wat we te eten krijgen hierzo. Want ik kan van mezelf zeggen dat ik niet de makkelijkste eter ben. Maar dat is nog niet alles want elke dag word onze bedden weer opgemaakt en onze kleren gewassen als die vies zijn. Ik hoef me kleren zelfs niet op te vouwen. Ik gooi ze op de kast en ik kom na het werk thuis en het ligt weer allemaal netjes opgevouwen in de kast op de goeie stapel. Wat is het leven hier toch mooi.   En dan heb ik het niet eens gehad over het zwembad, de fitnessruimte en de lounge. En om niet te vergeten de BBQ avonden. Jannis is een fantastisch goeie kok die erg veel van koken houd. En dat hebben we geproefd.

Ook lopen hier soms dieren over het terrein waardoor je liever heel de dag in je huisje blijft. Hyena’s die in de avond de doden dieren opeten. En ook slangen die gewoon rondje huisje zitten. Tot nu toe hebben we er maar ééntje gevonden. Die was gelukkig maar ongeveer twintig centimeter. Maar Jannis vertelde ons dat er laatst ook een python was gedood door de werknemers. Dit werd gedaan met de shovel want de slang was zes meter lang. Die kom ik liever niet tegen in de nacht. Verder lopen er ook leguanen en roofvogels.

Verder heeft Jannis ons een mooi verhaal verteld over een aantal jaar geleden. Het verhaal ging als volgt. Ongeveer twee jaar geleden kwamen de mensen vanuit het zuiden van Ethiopië in opstand tegen de regering. In die tijd hebben de rebellen tuinen in brand gestoken (misschien herinnerd iemand zich Esmeralda farms die in vlammen op is gegaan). Nou de rellen kwamen wel heel dichtbij Dümmen Orange hun tuin. En op een dag werd Jannis wakker van kogelschoten die wel heel dichtbij leken. In die nacht zijn er vijf mensen dood geschoten in Koka. Dit dorpje ligt op ongeveer vier kilometer van de farm. Maar wat bleek is dat de rebellen uit het zuiden hierheen waren gekomen om Farms aan te vallen. In die komende dagen was er een gespannen sfeer in en rond de farm. Na enige tijd heeft Jannis het leger van Ethiopië gebeld en de volgende dag stond er honderdvijftig man soldaten voor de deur. Een van de redenen hiervoor was dat een groot gedeelte van de mensen die op de farm van Dümmen leefde geëvacueerd moesten worden. Maar een groot probleem was dat die mensen door Koka heen moesten om naar het vliegveld te gaan. Dit gebeurden met een groot konvooi van leger voertuigen. Der reden twee leger voertuigen met grote geweren op het dak voorop en dan de auto met de geëvacueerde mensen van Dümmen. Daar achter reden weer twee leger voertuigen met geweren op het dak. Dit allemaal om de geëvacueerde mensen te beschermen. Alleen Jannis en Bas waren gebleven om de farm te beschermen waar dan nodig. Voor de rest moest iedereen terug naar Nederland en Duitsland. Maar die avond kreeg Jannis een telefoontje van iemand uit Koka. Die zei aan de telefoon dan als hij hulp nodig had dat hij het maar moest zeggen. Want als die hulp nodig had dan zouden er rond de duizend man uit Koka de farm willen beschermen. En nu denk je waar wil je heen met die verhaal. Wat Jannis ons vertelde was dat de bevolking houd van Dümmen Orange. En als de farm in brand gestoken zou worden dat hun ook geen werk meer hebben. Mensen wouden hun leven riskeren om de farm te beschermen. Dat is dus een teken dat Dümmen Orange het goed doet bij de lokalen bevolking.

Dit was mijn verhaal van de eerste week hier in Ethiopië ik hoop dat jullie mijn volgende verhalen ook zullen lezen.

Tot volgende week dinsdag,

Groetjes van mij en Bram