Week 4 alweer wat gaat de tijd toch snel hier in Ethiopië.

Week 4

Wat hebben we weer leuke dingen gedaan deze week. Van een groot feest op het bedrijf naar uit eten bij een mooi resort. Ook heb ik helaas weer iets minder leuks meegemaakt. De week begon ook erg goed met lekker weer en veel sorry hééééél veel zon. Laat ik maar beginnen met mijn verhaal van week 4.

Maandag ben ik begonnen bij de afdeling harvesting. Zij hebben mij alles verteld over wat hun doen in het bedrijf. De manager met wie ik de eerste dag mee ging vertelde mij dat hij de baas is over de grootste afdeling binnen het bedrijf. Hij zei dat zeventig procent van de werknemers onder zijn verantwoordelijkheid valt. Zelf vond ik het maar een rare vent want hij kwam zelfs de eerste dag al niet op tijd. Plus ik heb maar tot de 12:30 met hem meegelopen en daarna moest ik steeds met andere mee. Niet dat ik het erg vond dat ik met andere mee moest maar het is wel vervelend. Want deze week is serieus niemand op tijd bij mij geweest om me op te halen. Ook is het vervelend want je krijg elke dag weer het zelfde te horen. Maar liever zes verschillende mensen dan dat ik een hele week met hem mee moest. Hij praat tegen me alsof ik drie jaar ben. Maarja terug naar de andere mensen met wie ik de week heb gespendeerd binnen het bedrijf. Ze hebben mij enorm veel informatie gegeven over van alles en nog wat. Ik heb alle regels geleerd en ik heb het zelf ook mogen proberen voor een kleine vijf minuten. Ik was alleen erg sloom en ik had maar vier cuttings afgesneden. Natuurlijk heb ik deze week niet alleen maar uitleg gekregen. Ik heb over van alles gepraat met de mensen. Over Nederland, over de cultuur, bezienswaardigheden en nog veel meer.

Vorige week reden we richting de hoofdstad. Maar toen we de farm afreden stonden er drie koeien op de farm. Dus ik vroeg aan Jannis waar die voor waren. Die zei ons dat die geslacht zouden worden voor het pelargonium feest. De volgende dag vertelde Jannis ons dat hij had gezien hoe de mensen de koeien slachten. Een stuk of tien touwen om de koe heen en allemaal trekken. En één iemand was met een bot mes de nek aan het doorsnijden. Gelukkig heb ik dit niet gezien want toen die het eenmaal vertelde stond ik al met een brok in me keel. Maarja zo is Afrika en daar moet je maar respect voor hebben. Het feest begon dinsdag omdat het seizoen was afgelopen. Ze vieren dit dan ook erg uitgebreid met eten en drinken. Er waren zangers, dansers en er was een drama stuk. Ook het hele bedrijf was aanwezig. Iedereen legde het werk neer om 11:30 om naar de kantine te gaan waar het feest begon. Na een speech van Bas (De baas) werd het feest geopend. Na de opening kwamen de zangers. Het meeste wat ze zeiden snapte ik helemaal niks van maar het was best mooi om te horen. Een groot gedeelte zong mee en er werd door bijna iedereen mee geklapt. Na de zangers kwam het drama stuk. En ik denk dat de mensen dit heel graag wilden zien want ze gingen nog net niet bij elkaar op de nek zitten. Van dit stuk snapte ik zelf ook echt helemaal niks van. Maar de meeste mensen hier vielen bijna van hun stoel van het lache. En daarna kwamen de dansers die als eerst Anja (de vrouw van Bas) uit het publiek gepikte. Vanaf dat moment sprong het zweet al op me voorhoofd. Der keek namelijk zo ongeveer twaalfhonderd man. Na een kleine vijf minuut keek Anja onze kant op. Ik keek snel ergens anders heen maar ik werd al aan me arm mee getrokken. En daar stonden we dan tussen zo ongeveer dertig afrikanen. Na ongeveer vijf minuut konden we eindelijk weer zitten. Pfff gelukkig was het voorbij wat een hel was dat. Maarja dan denk je dat het niet erger kan dan net. Nou ik weet wel zeker dat het erger kan want ik heb het meegemaakt. We werden weer naar voren gehaald om mee te dansen. Maar deze keer stonden er geen dertig afrikanen om me heen waar je je een beetje achter kan verschuilen. Nee deze keer stonden we met ze vieren Bas, Anja, Bram en ik. Wat een hel want ik denk dat ongeveer van de 1200 man der 1199 aan het filmen waren. Na het feest kwamen we Jannis tegen die lag natuurlijk bijna op de grond van het lachen, wat ik wel kan begrijpen. Hij zei dat nu half Koka ons kent ongeveer. De reden hiervoor is omdat bijna alle werknemers daar wonen. We zijn toen na het feest gelijk naar huis gegaan. Even goed onze schaamte wegdrinken. De volgende dag liepen Bram en ik het kantoor binnen. Gelukkig zei niemand wat maar je zag ze wel naar ons kijken en lache. Maar dit viel nog mee. Toen we eenmaal de kas in liepen wou ik eigenlijk zo snel mogelijk terug naar ons huisje rennen. Iedereen keek ons aan en als we langs liepen gelijk zeven keer omkijken naar ons. Dit was denk de ergste dag hierzo. Gelukkig was de dag best snel voorbij en konden we weer naar huis.

Woensdag hadden we weer een feestje, want Bas was jarig. We hebben het gevierd met een BBQ en een lekker biertje. Het was erg gezellig want iedereen die op het compound leeft was er. Op dit moment begin ik me hier echt thuis te voelen. Maar zoals altijd was de BBQ waarbij Jannis het vlees klaarmaakt weer fantastisch. Het verbaasd me altijd wat hij erin doet en hoe het smaakt. Na het eten zijn Bram en ik samen met Bas en Jannis voetbal gaan kijken. Want Ajax speelde tegen manchester united. Maar tijdens de wedstrijd viel de stroom uit voor een goeie twintig minuten. Toen de stroom weer aanging zijn we verder gaan kijken. Na de wedstrijd zijn we gaan slapen en de volgende dag weer lekker naar kantoor.

Donderdag heb ik een bijna dood ervaring meegemaakt. Naast het zwembad liggen tegels. Het probleem hiermee is dat die één centimeter lager liggen dan de zwembad rand. Ik wou het zwembad in springen maar ik glee uit, vol over vogelpoep. Vol met mijn tenen tegen dat randje aan. En toen vol in het zwembad gevallen. De bijna dood ervaring is natuurlijk een beetje overdreven maar het deed echt mega veel zeer. Ik kon bijna niet lopen want twee van me nagels zijn compleet doorgescheurd en zitten los. Na een dag slapen werd ik in de ochtend wakker met veel pijn aan me tenen. Ik stond op en maakte de pleisters los. Twee van me tenen waren bijna helemaal paars. Maarja mooi paars is niet lelijk maar wel pijnlijk. Maar toen ik ze afwaste bleek het voor een groot gedeelte opgedroogd bloed te zijn. Maar ze zien er niet uit dat ken ik wel zeggen.

Vrijdag zijn Bram en ik samen met de Italiaanse kinderen gaan zwemmen. De kleinste durfde in het begin nooit het water in te springen vanaf de kant. Maar met een beetje hulp van mij durfde die het aan. Hij vond het gelijk helemaal fantastisch dus ik moest hem twintig keer opvangen en weer op de kant zetten. Daarna zei ik zullen we samen van de kant springen. En dat wou die ook wel proberen. Eerst rennen naar de rand en dan stoppen, tot drie tellen en dan springen. Hij was wel bang in het begin maar nu vind die het helemaal geweldig. Ook heeft die voor het eerst in het opblaasbootje gezet. Dit was wel een hele opgave. Want hij wou niet in het begin. Maar na een hoop ompraten wou die het toch proberen en hij vond het helemaal geweldig. Dus vanaf nu komen de kinderen ook bijna altijd als wij aan het zwemmen zijn. Dit is natuurlijk super leuk want dan ken je samen met hun een balletje gooien.

Bram vond het ook een goed idee om vrijdagavond te gaan koken voor mij en Jannis. Van mij had dit natuurlijk niet gehoeven want we krijgen toch elke dag eten bezorgd door de keuken. Hij wou een eitje maken. Dit was alleen niet zo goed gelukt want het zag er anders uit als normaal. Toen Jannis binnen kwam om te kijken hoe het eruit zag kon ik al aan ze gezicht zien dat het niet helemaal volgens zijn manier ging. Hij ging spontaan thuis eten wat ik wel kon begrijpen. Maar ik vond het wel goed dat die het een poging heeft gegeven om te koken. Ik zou het namelijk nooit doen. Brood roosteren is mijn afdeling.

In het weekend hebben we lekker gezwommen samen met de kinderen van het Italiaans gezien. Het was erg gezellig en hebben veel gelachen. In de avond zouden we gaan BBQ ’en met Jannis. Maar we gingen toen ineens uiteten wat voor mij ook helemaal geen probleem is. Het enige probleem was dat het restaurant in terroristisch gebied lag. Maar toen we eenmaal in het resort waren merkte je daar niks van. Eenmaal in het restaurant heb ik lekker een pizza op met kip erop. Het restaurant was erg mooi en lag aan een groot meer. Het was helaas wel donker dus kon geen mooie foto maken. Na het eten hebben we nog snel een biertje gedronken en zijn we naar huis gegaan.

Zondag ochtend kwam ik in de woonkamer toen ik ineens een sterke bierlucht rook. ik dacht al te weten waar het vandaan kwam. Dus ik opende de koelkast en ja hoor daar kwam het vandaan. De vorige dag hadden we bier in de vriezer gelegd om snel koud te worden. Niet zo slim want ze waren uit elkaar gesprongen. Het bier zat echt overal in de vriezer. Nadat we dit hebben opgeruimd zijn we weer naar het zwembad gegaan en hebben we lekker gelegen en gezwommen. Na enige tijd hadden bram en ik zin om te gaan vissen. Dus op naar Jannis om een vishengel te vragen en naar het meer. Toen we eenmaal daar zaten hadden we binnen tien minuten iets aan de lijn. Maar ik haalde hem helemaal verkeerd binnen waardoor die kon ontsnappen. Enige tijd later hadden we weer beet. Deze keer liet ik hem gaat totdat de lijn bijna strak stond. En ja hoor we hadden hem aan de lijn. Het was niet een hele sterke vis dus ik haalde hem zo binnen. Het bleek weer een meerval te zijn. De vis was ongeveer dertig centimeter groot. Na nog een tijdje hebben gezeten en niks gevangen te hebben zijn we ermee gestopt. In de avond hadden we een BBQ met het Italiaanse gezin en Jannis. Het was zoals altijd weer erg lekker en ik heb mezelf helemaal rond gegeten. Nog een laatste biertje in de avond en we gingen weer slapen.

Dit was mijn verhaal van de vierde week hier in Ethiopië op naar week vijf. Er zijn trouwens ook een aantal nieuwe foto’s bij gekomen.

Groetjes mij en Bram