Week 2 van mijn buitenlandstage.

Week 2 van mijn buitenlandstage.

Deze week ben ik begonnen bij het chemicaliën team van de tuin. Ik kreeg van één van de managers een gasmasker met een beschermend pak en handschoenen. Ik kon gelijk mee naar het chemicaliën hok. Hierzo maken ze alle mengsels die dan in de avond gespoten worden. Maar buiten was het ongeveer dertig graden dus binnen in het kleine hokje was het nog een stukje warmer. Heel flink zweten dus daarbinnen. Vooral als je daarvoor te horen heb gekregen dat als je iets verkeerds bij elkaar gooit dat het een chemische explosie kan veroorzaken. Dit was dan ook al twee keer gebeurd. Toen we eenmaal klaar waren vroeg ik hoelang ze deden met de voorraad die ze op dat moment hadden staan. Toen die zei dat het maar voor een week was schrok ik wel even. Der word zo ongeveer dagelijks honderd liter pure chemicaliën gebruikt. Dit wordt vermengd met water. In totaal word er wekelijks zo’n vijftigduizend liter chemicaliën gespoten. De spuitploeg begint om 18:00 ’s-Avonds tot 7:00 ’s-Ochtends. Sommige chemicaliën moeten ook twaalf uur lang uitdrogen. Als dit niet gebeurd kunnen de werknemers in de ochtend niet werken omdat dat te gevaarlijk is. In de avond hebben ze me uitgenodigd om te komen kijken. Na enige tijd uitleg te hebben gekregen en te kijken vroeg die aan mij of ik het ook wou proberen. Mij leek het zeker leuk om het een keer te proberen. En het ging best wel goed volgens mijn begeleider.

Verder ben ik ook wezen voetballen met het team van Dümmen Orange. Het was erg gezellig en ze vonden het leuk dat we mee deden. Er is alleen één groot probleem, het veld. Het was alleen een zand veld met af en toe een struikje en een kuiltje erin. Een uur lang voetbal spelen op een hoogte van 1500 meter en dan ook nog eens 28 graden was me iets teveel geworden. Bram en ik waren volgens mij de enigste twee die helemaal bekaf waren. De andere waren vol aan het rennen alsof ze er geen eens last van hadden. Verder heb ik een kans gemist en bram had er een gescoord. Tijdens de voetbal heb ik ook gepraat met een aantal van deze jongens. Ik vroeg of ze voor de lol voetbal speelde of dat er ook een soort van competitie aan zit. Toen zeiden ze dat ze een competitie hebben met andere lokale farms. En dat ze één keer in de twee weken op zaterdag een wedstrijd hebben tegen een andere farm. Toen we naar de BBQ bij Florensis waren zag we dat zij ook een voetbalveld hadden. De jongens van de voetbal verteld toen dat Florensis ook bij hun in de competitie zat.

Bram en ik zijn ook gek op het zwembad hierzo. Lekker groot en precies goed om een balletje over te gooien. Ook komen de kinderen die hier op farm wonen soms wel eens zwemmen. De kinderen zijn drie jaar en vijf jaar oud. De gene van vijf jaar oud zwom al voordat wij kwamen. Maar de jongen van drie jaar was bang om in het water te gaan. Maar toen wij allemaal in het zwembad zaten sprong die er zelf in. Dit was wel een grappig moment om te zien want hij wist totaal niet wat die moest doen. Hij had natuurlijk wel bandjes om ze armen zodat die kon blijven drijven. Dus vanaf nu elke keer als Bram en ik gaan zwemmen komen hun ook gezellig met ons mee naar het zwembad. Om een balletje te gooien of om gewoon te zwemmen.

Deze week waren er ook drie mensen van Kenia aangekomen. Zij komen hier hun ervaringen van het telen delen met de managers hierzo. Ze zijn ook erg aardig en we hebben gepraat tijdens het kampvuur. Ik was wel benieuwd of het in Kenia hetzelfde was als hierzo. Daarop zeiden ze dat het wel kleiner is maar dat het op het zelfde neerkomt. Ook was ik benieuwd naar het Wildlife. Want ik had gehoord dat daar de olifanten over de farm heen lopen. Maar hij zei toen dat het wel mee valt maar dat er weel veel dieren lopen. Meestal zijn het gazelle, zebra’s, hyena’s enz.

Vannacht heeft het ook erg hard geregend. we zaten bij het kampvuur toen iemand ineens zei ‘’volgens mij hoor ik regen aankomen’’. En hij had zeker gelijk. Binnen enkele minuten stond het halve grasveld onder een kleine laag water. Eenmaal binnen in het huis hadden we gewoon moeite met elkaar verstaan zo hard was de regen. Het leek buiten wel een grote douche. En de volgende ochtend liep ik naar de voordeur om naar buiten te gaan. Toen ik de deur opende lagen er honderden vleugels op de grond. Vleugeltjes van ongeveer drie centimeter lang. Het bleek dat er een paarseizoen was voor een soort van termieten met vleugels (volgens bas). Ik snapte zelf niet helemaal hoe het kon dat alle vleugels van deze beestjes waren afgebroken.

Dit weekend was erg leuk. We zouden op zaterdag naar Addis Ababa gaan maar omdat iedereen helemaal kapot was hebben we het een weekje uitgesteld. Toen zijn we weer bij Jannis thuis gaan BBQ’en. En het was weer heerlijk. Na de BBQ zijn we een vuurtje gaan maken in ze voortuin. Natuurlijk hoort hier een biertje bij. Maar toen het vuur uiteindelijk bijna aan ze eind kwam. Keek een van ons op ze telefoon om te kijken hoe laat het was. Het was ongeveer 3:00. Dus we waren maar naar ons bed gegaan.

De volgende dag zijn we naar een festival gegaan op een golfbaan. Maar eerst moesten we even langs een supermarkt. Ik wou naar binnen lopen maar werd gelijk tegengehouden door bewakers. Ik moest terug en werd gefouilleerd. Niks vreemds gevonden natuurlijk. Maar wat bleek iedereen die de supermarkt in wou werd gefouilleerd. En flesjes kregen een soort van markering onderop. Na de supermarkt zijn we richting de golfbaan gegaan. Toen we daar aankwamen werden we weer tegengehouden. We moesten allemaal uitstappen om gefouilleerd te worden. Ook gingen ze met een spiegel onder de auto door om te kijken of we niks mee smokkelden. Natuurlijk was dit ook weer goed en konden we doorrijden. Het zag er best wel netjes uit moet ik zeggen. Maar het festival was niet echt op de golfbaan maar ergens daarnaast. Er stonden allemaal voedselkraampjes naast het festival. Daar kon je allemaal kant en klaren dingen kopen. Van spullen op de BBQ tot Turkse pizza’s. Het was super gezellig en toen het ongeveer 20:00 was zijn we maar naar huis gegaan. Dit was nog een flink karwei want de hoofdweg naar de farm was afgesloten. We zijn toen door allemaal kleine laantjes gegaan waar een hoop mensen op de weg stonden. Jannis zei toen tegen ons dat de autodeuren allemaal op slot moesten. De reden hiervoor was dat hij het niet helemaal vertrouwden. Gelukkig is er niks gebeurd maar het was best wel even spannend in de auto. Na een uurtje rijden kwamen we thuis en zijn we gaan slapen.

Dit was mijn verhaal van de tweede week hier in Ethiopië ik hoop dat jullie mijn volgende verhalen ook zullen lezen.

Groetjes van mij en Bram

Foto's komen morgen online :)