Mijn eerste dagen in Ethiopië.

Hallo allemaal,

Hierbij ga ik wekelijks mijn verslag bijhouden over Ethiopië. Het begon allemaal met de reis richting Brussel Airport. Daar hebben ik afscheid genomen van mijn ouders. Vanaf dat moment stonden Bram en ik er alleen voor. We zijn richting onze gate gelopen en daar hebben we even gewacht tot we mochten boarden. De vlucht was erg goed. We kregen twee keer te eten en drinken. Na ongeveer negen uurtjes kregen we het signaal dat we onze stoelriemen vast moesten doen. Vanaf dit moment ging alles eigenlijk best snel en voordat ik het door had was het vliegtuig al geland. Het vliegtuig taxiede naar de gate waar we uit konden stappen. Toen we waren uitgestapt liepen we naar de visum controle. Er stond een flink lange rij maar gelukkig duurden het niet zo heel lang. Toen we beide door de visum controle waren konden we onze koffers ophalen. En wat een geluk hadden we beide want toen we de hoek om kwamen lagen onze koffers bijna allemaal achter elkaar op de band. We hadden dus beide binnen een minuut onze koffers.

Toen zijn we richting de uitgang gegaan waar we moeiteloos naar buiten konden lopen. Na een kleine honderd meter lopen merkte ik zelf al dat het best veel moeite kosten. Dit komt omdat het vliegveld op een hoogte ligt van 2500 meter. We zijn met ze tweeën naar de parkeerplaats gelopen waar onze chauffeur zou wachten. Na even zoeken hadden we hem al gespot tussen alle taxi chauffeurs. We stelde ons voor aan hem en we konden vertrekken richting de Red Fox farm.

Onderweg heb ik erg veel armoede gezien. Van huizen met daken van golfplaten tot zelf gemaakte tenten van plastic. Mensen die de snelweg oversteken zonder te kijken en een hoop dieren die over de weg lopen. Onze chauffeur was als een malle aan het toeteren naar iedereen. Later kwamen we aan bij een soort van kruispunt waar we moesten stoppen. Ik zat rustig om me heen te kijken en voordat ik het wist stond er een politie agent naast de auto. Ik kon het niet helemaal geloven wat ik zag want de agent stond rustig met zijn AK-47 langs de kant van de weg. Toen besefte ik mezelf serieus dat ik in Afrika was. Maarja we vervolgde onze reis richting de farm. De reis duurde zo ongeveer anderhalf uur. Het is echt ongelofelijk wat je allemaal tegen komt in anderhalf uur. Bussen waar normaal tien man in past waar nu letterlijk 20 man in zit. Na enige tijd reden we door kleine dorpjes en ik denk dat het hele dorp langs de hoofdweg stond. En alweer begon onze chauffeur als een malle te toeteren.

Eenmaal aangekomen bij de farm moesten we langs de security. Het hek werd voor ons geopend en we konden door rijden. Na ongeveer één minuut te hebben gereden kwamen we aan bij ons huisje waar we verblijven. Toen we binnen hadden rondgekeken kwam Hana (zij is de manager op het kantoor en regelt alles voor ons als we iets nodig hebben). Ze vertelde ons dat het eten onderweg was en dat we konden uitrusten in ons appartement. Het eten was er al binnen vijf minuten. Toen we het eten op hadden zijn we een rondje gaan lopen op het terrein waar we verblijven. Na even buiten lopen stond het zweet al op onze voorhoofden want het was buiten ongeveer dertig graden. We zijn toen terug gegaan naar ons appartement en zijn toen even een paar uurtjes gaan slapen.

In de middag hadden we kennis gemaakt met Jannis (Teelt manager). Die ons toen een rondleiding gaf in de kassen. Dit was nog wel een stukje lopen want van links naar rechts in de tuin was één kilometer lang. We zijn in bijna alle verschillende kassen geweest. Ze hebben namelijk veertien kassen die allemaal 3.2 hectare zijn.

Later die dag hebben we lekker in ons appartement gezeten en even gezwommen. Na het middag en avond eten, wat allemaal naar ons wordt gebracht, zijn we gaan slapen.

Dit was het eerste deel van mijn reis in Ethiopië. Ik hoop dat er nog vele mooie verhalen bij mogen komen. Tot volgende keer.