Week 7

20 juni 2017 - Koka Reservoir, Ethiopië

Week 7

Wat gaat de tijd toch snel. Ik zou zo nog een aantal weken kunnen blijven. Maar op 2 juli moeten we weer naar huis toe. Het is ook niet heel vervelend om weer naar huis te gaan. Lekker in je eigen bed slapen (wat natuurlijk het best slaapt).  Het voedsel en natuurlijk mijn ouders. Maar als ik de kans kreeg om nog een maand te blijven zou ik het zeker doen. Het land hier is zo mooi en de mensen zijn erg sociaal.

Maandag en de komende week word weer erg druk omdat mijn trial en andere documenten bijna af moeten zijn. Der is alleen een groot probleem. Mijn trial gaat niet afkomen (Trial = Opdracht van het bedrijf). Dit komt omdat de planten nog niet groot genoeg zijn. Ik moet de oogst informatie verzamelen maar de eerste oogst is pas in week 27 ongeveer. Die week ben ik alweer in Nederland. Later die dag ben ik naar Jannis gegaan om het te vertellen. Hij vond het niet erg dat het niet zou lukken.  Hij zei namelijk dat de gemiddelde trial ongeveer een half jaar duurt. Ik moest alleen zo veel mogelijk informatie verzamelen. Die hun dan weer later weer kunnen gebruiken. Ik zelf heb wel een excel bestand gemaakt waar ze alles in kunnen zetten. Hij vond dit er goed uitzien. Verder ging het niet heel best met de trial gebieden. Ze hadden namelijk geen waterslangetjes. Ik had dus gevraagt aan de man van hervesting of die een groepje had de dit kon fixen. Maar dat was volgens mij teveel gevraagt want ik vroeg het 8 juni al maar hij heb het pas 18 juni gefixed. Ik had het toen al ondertussen vier keer gevraagt. Dus dan maar een keer naar Jannis en de volgende dag was het gelijk geregeld.

Deze week hebben we ook bij bas gegeten. De reden hiervoor was dat hij voor twee weken naar Nederland ging. Als wij opstijgen hier in Ethiopie dan stijgt hij op in Nederland. Maar we die dag lekker rijst op met kerrysaus en een andere saus. Geen idee wat het was maar het was wel lekker. Daarna nog met ze alle lekker nagetafelt en een biertje gedronken. Op het laatste moment nog bedankt gezegt voor alles wat ze voor ons hebben gedaan. Dit konden ze erg waarderen. 

Ook zijn we weer gaan vissen. We vonden alleen dat het beter was als we een gewichtje aan het eind van de lijn hadden. Na even zoeken hadden we een dikke moer gevonden die we eraan konden doen. Toen we hem vast hadden gemaakt en de eerste keer uitgooide geloofde we het niet helemaal. Eerst konden we namelijk niet verder dan 10 meter gooien en nu kwam die zeker 30 meter ver. Dit was echt idiaal want nu konden we het in het midden proberen en met succes. De hengels werd bijna van de kant af getrokken. Toen we de vis eenmaal aan de kant kregen probeerden we hem eruit te halen. Helaas brak de lijn toen L. De vis zelf van ongeveer 50 – 60cm dus best een grote. Hierna hebben we er een nieuwe haak en onderlijn op gezet. Weer uitgegooid maar deze keer hadden we minder succes. Dus na een laatste keer uitgooien. Dit hadden we alleen beter niet kunnen doen. De lijn bleef hangen en de bout met de onderlijn vloog er vandoor. Nu kunnen we ook niet meer vissen omdat we een onderdeel missen.

Na het werk gingen Bram en ik samen naar het zwembad. Later liep bram naar de rand van het meer. Hij riep mij en ik kwam ook even kijken. Het water in het meer stond echt op overstromen. Het scheelde vijf centimer en hij zou overstromen. We zijn toen terug gegaan naar het zwembad. Ongeveer een uurtje later wouden we gaan kijken. En ik stond al met me voeten in het water. De overstroming is begonnen. Het grappige was dat het meer aan het overstromen was maar ze waren hem alsnog aan het volpompen. We hebben hier even gestaan en zijn later terug naar ons huisje gegaan. in de avond wouden we nog een laatste keer kijken. Nu was het al een heel stuk erger en het begon nu flink te stromen. De lag een waterplas van ongeveer dertig vierkante meter op de grond. we zijn toen maar gaan slapen en de volgende dag zijn we weer gaan kijken. Het water had zich nu flink verspreid. En de pomp stond nog steeds aan. Gelukkig was het niet zo heel erg. Het meer ligt namelijk twee meter boven het grondniveau van waar wij leven. Jannis is toen gelijk naar irrigation gegaan en heeft gezegt dat de pomp uit moet.

Deze week hebben we het stuk zeil weer gepakt en zijn we weer gaan buikschuiven. Deze keer alleen niet normaal. We hadden hem richting het zwembad gelegt. Dus als we nu zouden glijden dan viel we aan het eind in het zwembad. Dit was echt super leuk. Het enige probleem was dat er een flink rand om het zwembad ligt. Dus we hebben tien kussens gebruikt om een heling te maken. De kussen waren wel flink nat aan het eind maar daar hebben we de zon voor. Die kan de kussens wel drogen vooral met deze tempraturen. We konden voor de buischuifbaan alleen geen sop gebruiken. Dit hadden we wel leuk gevonden maar anders zou het zwembad een groot sopbad worden.

Bram en ik hebben ook samen een BBQ voorbereid voor onzelf. Eerst even een stuk biefstuk van twee kilo vragen in de keuken. We zijn toen gelijk begonnen met vleessnijden en marineren. We hadden onze eigen saus gemaakt. Eerst een laagje vlees in een bak doen en dan saus erop. Daarna bier totdat het vlees helemaal onder een bierlaag zit. Dan een nieuwe laag en precies het zelfde. Toen we alles klaar hadden kwamen we erachter dat onze lucifers op waren. Plus we hadden geen aansteker. Dus na ongeveer alles geprobeerd te hebben om het vuur aan te krijgen. Lukte het ons om het aan te krijgen. Het vlees wacht echt super lekker. De volgende dag hebben we nog een keer de BBQ aangestoken maar deze keer samen met Jannis. Wij maakten de biefstuk weer en hij maakte pork op stokjes met uitjes. Dit was allemaal weer enorm lekker. Ook de salade die Jannis maakten was weer goed te eten.

Dit was mijn verhaal van de zevende week hier in Ethiopië op naar week acht. Dit zal de laatste week op kantoor zijn  voor ons.

Groetjes van mij en Bram

Ik heb ongeveer dertig foto’s toegevoegd en ze zijn de moeite waard om te kijken. 

Foto’s

3 Reacties

  1. Christian Bauhaus:
    21 juni 2017
    Wow Luuk, leuke en spannende verhalen...geniet er nog maar even van!
  2. Nicolle Drost:
    26 juni 2017
    Wat is dit een prachtige stage Luuk! Mooie opdrachten en een goede tijd!!
    Ik ben een soort van jaloers...Op MBO Westland verheugen we ons op de verhuizing....
    Doe je best daar en geniet er nog van
    Groets
    Nicolle
  3. Annemieke:
    11 juli 2017
    Hoi Luuk, leuk om jouw verhalen te lezen en wat een avonturen hebben jullie beleefd naast de nodige werkervaring die jullie hebben opgedaan. Geweldig!